Была женщина. У него было четыре дочери, все четыре такие красивые, такие добрые, такие честные. Люди, животные, вся природа не могли жить без них. Одну из девочек назвали Весной, другую — Летом, третью — Осенью, последнюю — Зимой.
Весна дарила людям цветы, природа наполняла благоуханием. Лето согрело людей и подарило вкусные плоды. Осень окрасила природу красками, наполнила подвалы урожаем и урожаем. И когда Зима бродила во всем своем великолепии, поляны и долины носили белые платья.
Կար-չկար մի կին կար: Նա ուներ չորս աղջիկ, չորսն էլ այնքա՜ն գեղեցիկ, այնքա՜ն բարի, այնքա՜ն ազնիվ: Մարդիկ, կենդանիները, ողջ բնությունն անկարող էին ապրել առանց նրանց: Աղջիկներից մեկի անունը Գարուն էր, մյուսինը` Ամառ, երրորդինը` Աշուն, վերջինինը` Ձմեռ:
Գարունը մարդկանց ծաղիկներ էր նվիրում և բնությունը լցվում էր անուշահոտ բույրով: Ամառը մարդկանց ջերմացնում էր և անուշահամ մրգեր նվիրում: Աշունը բնությունը ներկում էր բազմագույն երանգներով, բերք ու բարիքով լցնում մառանները: Իսկ երբ Ձմեռն էր իր ողջ հմայքով շրջում, դաշտ ու ձոր սպիտակ զգեստներ էին հագնում:
Նարե Մաթևոսյանի բլոգ 